ภาคเหนือ เป็นพื้นที่ที่ห่างไกลจากปัตตานีบ้านเกิดของผม สำหรับจังหวัดที่ไกล ๆ อย่างนี้ ถ้าหากไม่ใช่จังหวัดหัวเมืองซึ่งสามารถเดินทางได้สะดวกด้วยเครื่องบิน ถ้าหากไม่ใช่การเดินทางเพื่อทำงาน การเดินทางเพื่อไปท่องเที่ยวจังหวัดไกล ๆ ไปให้ทั่วประเทศไทย ยังคงเป็นความฝันที่ผมไม่สามารถทำให้บรรลุได้ง่าย ในครั้งนี้ผมมีภารกิจทำหน้าที่นักกีฬาจังหวัด ไปร่วมแข่งขันในกีฬาอาวุโสแห่งชาติครั้งที่ 5 “ชอนตะวันเกมส์” ที่จังหวัดนครสรรค์ นี่เป็นโอกาสที่ทำให้ผมได้เดินทางไปถึงนครสวรรค์ และได้นำมาเขียนบันทึกเอาไว้ ระหว่างการเดินทาง ผมก็ได้ทดลองหัดทำ Vlog เอาไว้ด้วยครับ
การเดินทางครั้งนี้ของผม กินเวลาทั้งหมด 5 วัน เริ่มจากการเดินทางด้วยรถไฟจากชุมทางหาดใหญ่ ในวันที่ 22 เมษายน ไปถึงกรุงเทพสถานีบางซื่อ ในเช้าวันถัดไป 23 เมษายน … ผมค้างที่ กรุงเทพ 1 วัน เพื่อรอขึ้นขบวนรถไฟในวันถัดไป ทำให้มีเวลานั่งชิล เดินเล่นที่กรุงเทพพักสมอง ผ่อนคลายแป๊บนึง, สำหรับวันที่ 24 เมษายน ผมก็เดินทางออกจากกรุงเทพ ไปขึ้นรถไฟที่สถานีรถไฟบางซื่ออีกครั้งเพื่อเดินทางต่อไปยังจังหวัดนครสวรรค์ครับ
Vlog สำหรับช่วงแรกที่เดินทางด้วยรถไฟ จาก หาดใหญ่ –> กรุงเทพ –> นครสวรรค์ แบ่งเป็น 2 คลิปสั้น ๆ ครับ
ผมห่างเหินจากการเดินทางด้วยรถไฟมานานมากแล้ว เพราะว่าการระบาดของโควิด ทำให้กลัวการเดินทางด้วยขนส่งสาธารณะ จนมาถึงตอนนี้ที่ความรุนแรงของโรคน้อยลงไปมากแล้ว จึงกล้าที่จะเดินทางด้วยรถไฟอีกครั้งหนึ่ง
การเดินทางด้วยรถไฟขบวนทักษิณารัถย์ยังคงสร้างความตื่นเต้นได้ดีอยู่ ด้วยความสะอาดและใหม่ของขบวนรถไฟทำให้รู้สึกสนุกเหมือนได้กลับมาเป็นเด็กอีกครั้งหนึ่ง หรืออาจจะเพราะแก่ขึ้นกว่าเดิมมาก ความเบื่อของการเดินทางที่ใช้เวลานานจึงไม่ได้เป็นปัญหาอะไร สิ่งเดียวที่ผมไม่ค่อยชอบสำหรับการเดินทางด้วยรถไฟคงจะเป็นเรื่องของที่นอนที่ไม่สบายเอาซะเลย เบาะยางพาราอัดที่บางและแข็งเกินไป ไม่เหมาะสมสำหรับการเอามาใช้บริการเลยนะ มันทำให้ปวดหลังมาก น่าเสียดาย น่าจะพัฒนากับเรื่องนี้อีกสักนิดหนึ่ง
สำหรับการเดินทางจาก กรุงเทพ ไป นครสวรรค์ เดินทางด้วยรถไฟแบบนั่ง ที่ผมเรียกติดปากว่า สปรินเตอร์ ความเร็วค่อนข้างสูง ราคาไม่แพง นั่งได้ค่อนข้างสบาย แต่สภาพรถไฟค่อนข้างเก่า ทำให้รู้สึกว่านี่คือรถไฟขบวนเก่า ๆ ที่เคยนั่งสมัยที่ยังเป็นเด็ก ได้มาพบเจอกับคุณปู่ที่ยังคงนึกถึงอยู่ – จริง ๆ ก็อยากจะเห็นการพัฒนาของรถไฟของบ้านเราบ้างนะ ประเทศอื่นเขาไปไกลแล้ว แต่บ้านเรายังคงใช้รถไฟเก่าเป็นหลักอยู่เลย
หลังจากที่ถึง นครสวรรค์ วันแรกก็เที่ยวชมรอบเมืองด้วยรถสองแถว เพราะว่าคนขับรถเป็นคนแก่ ป้าแก่ ๆ เป็นคนนั่งเก็บเงิน ลุงแก่ ๆ เป็นคนขับรถ ไม่มีใครรู้จักชื่อโรงแรม Hop-inn ที่เรากำลังจะไปพัก — ได้นั่งชมเมืองก็ดีนะ แต่ด้วยรถสองแถว มันก็จะร้อนไปสักหน่อยแหละ ช่วงที่ผมไปแข่งกีฬานี่ร้อนมาก ๆ ด้วยนะ มีแน่ ๆ 40℃ ล่ะ
สำหรับการมาถึงจังหวัดนครสวรรค์วันแรกผมไม่ได้ทำอะไรมากมายนัก ได้เดินทางไปดูสนามแข่งกีฬาก่อนสักรอบหนึ่งแล้วค่อยใช้เวลาว่างอีกวันหนึ่งในการไปเที่ยว
ก่อนที่จะกลับเข้าที่พักในวันแรก ก็ไปหาร้านอาหารที่ให้บรรยากาศความเป็นนครสวรรค์กันสักหน่อย จากที่ได้ยินมาจากหลาย ๆ คน คือ มาถึงนครสวรรค์ จะต้องกินทอดมันปลากราย ลูกชิ้นปลา หรืออะไรทำนองนั้น ดังนั้นอาหารมื้อแรกนี้ขอให้ได้ความรู้สึกว่าเรามาถึงจังหวัดนครสวรรค์แล้ว มาลงเอยที่ร้านอาหารที่ชื่อว่า “แพสี่แคว” ครับ
เขียนบันทึกมาถึงตรงนี้ ก็ลืมไปว่ายังไม่ได้พูดถึงผู้ที่ร่วมทริปมาด้วยกัน คือ อ.ซี เป็นนักกีฬาที่เล่นคู่กันกับผม การแข่งขันครั้งนี้ ผมแข่งขันประเภทชายคู่ รุ่นอายุ 40 ปีขึ้นไปครับ, ลุงดม เป็นผู้จัดการทีม คอยจัดการประสานงานทุกอย่างให้กับชมรมเทเบิลเทนนิสจังหวัดปัตตานี แต่ครั้งนี้ลุงดมไม่ได้แข่งขันเนื่องจากลุงดมกำลังอยู่ในระหว่างการรักษาอาการบาดเจ็บครับ, หมอเป็ด เป็นนักกีฬาประเภทเดี่ยวรุ่น 50 ปี และประเภทคู่รุ่น 50 ปี มาด้วยกันกับภรรยาของหมอเป็ดครับ
วันนี้เป็นวันว่าง ไม่ต้องลงสนามแข่งขัน ก็ได้ใช้วันนี้ในการเที่ยวจังหวัดนครสวรรค์ สำหรับจังหวัดที่ไม่เคยมาเลย ไม่ว่าปลายทางจะเป็นสถานที่อะไร ก็เป็นสิ่งที่ใหม่ทั้งหมดสำหรับตัวผม
ที่โรงแรม Hop-inn ที่พวกเราพักกัน จะมีแผนที่สถานที่ท่องเที่ยวเขียนเอาไว้ที่ฝาผนัง ก็ช่วยให้เรามีตัวเลือกสำหรับการเดินทางท่องเที่ยว เราก็พยายามเลือกสถานที่ซึ่งไม่ไกลมากจานเกินไป จะได้ประหยัดค่ารถด้วย
วันนี้เราได้ไปสถานที่ต่าง ๆ ตามลำดับคือ 1.) อุทยานสวรรค์ (มีรูปปั้นมังกรเพียบเลย) –> 2.) หอชมเมืองนครสวรรค์ (มีวัด มีพระพุทธรูปองค์ใหญ่) –> 3.) บึงบอระเพ็ด และพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ บึงบอระเพ็ด (อันนี้จัดว่าเด็ด) –> 4.) พาสาน (เป็นแลนด์มาร์คของนครสวรรค์)
บอกเล่าเรื่องราวผ่าน vlog จำนวน 3 คลิป ครับ
ถ้าหากอากาศไม่ร้อนมาก (แต่วันที่เราเที่ยวกันนี่ ร้อนสุด ๆ ไปเลย) เราอาจจะได้เดินทางไปที่อื่น ๆ ต่อได้อีกสัก 1-2 แห่ง …. แต่ไม่ไหวจริง ๆ ครับ ร้อนมาก ร้อนขนาดที่ถ่ายวิดีโออยู่ดี ๆ โทรศัพท์ก็ดับเครื่องไปเลย การเที่ยวให้ทั่วจังหวัดนครสวรรค์จึงทำได้เพียงแค่นี้ ต้องขอกลับไปตากแอร์ในโรงแรมที่พักล่ะครับ
วันนี้เป็นวันที่จะต้องลงสนามแข่งขันครับ เรารู้ตัวดีว่าฝีมือยังไม่ถึงระดับที่จะสามารถชนะคู่แข่งตัวแทนจากจังหวัดอื่น ๆ ทั่วประเทศได้ เรามาถึงระดับประเทศได้อย่างนี้เป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมาย มาได้เพราะดวงดีอย่างเดียวเลยครับ สำหรับการแข่งขันระดับประเทศ จะใช้แค่ดวงดีคงจะไม่ได้ล่ะครับ
เดินทาง 3 วัน เที่ยวอีก 1 วัน, ในวันที่ 5 เราก็ได้ลงสนามกันครับ นี่เป็น vlog สำหรับวันที่ 5 วันสุดท้ายก่อนที่จะเดินทางกลับบ้านกันครับ
เมื่อแข่งเสร็จเรียบร้อย ตกรอบ 16 คนสุดท้ายเรียบร้อย ก็ได้เวลาเดินทางกลับบ้านกันทันทีเลยครับ พวกเราแข่งเสร็จก็กลับที่พัก อาบน้ำให้เรียบร้อย นั่งรถมินิบัสจากนครสวรรค์ มาลงทีจตุจักร ต่อรถไฟฟ้าไปบางซื่อ แล้วก็นั่งรถไฟจากบางซื่อไปศาลายา เพื่อนั่งรถยนต์กลับปัตตานีครับ สาเหตุที่เลือกนั่งรถยนต์กลับปัตตานี เพราะว่าเป็นช่วงวันหยุดยาวครับ (1 พค. เป็นวันแรงงานแห่งชาติ รถไฟเต็มหมดตั้งแต่วันที่ 26 เมย. ยาวไปจนถึง 2 พค. เลยครับ)
ถึงแม้ว่าจะแพ้ตกรอบกลับบ้าน แต่การได้เป็นตัวแทนของจังหวัด ได้ผ่านเข้ารอบจากการคัดเลือกเป็นตัวแทนระดับภาคใต้ มาสู่การแข่งขันกีฬาระดับประเทศ ก็เป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดว่าจะได้เกิดกับตัวเอง ถือว่าเป็นเกียรติสำหรับชีวิต
การเดินทางไปจังหวัดนครสวรรค์ของผมในครั้งนี้ เหมือนเป็นการเริ่มต้นของชีวิตใหม่ของตัวผมเอง ชีวิตหลังจากโควิด ชีวิตที่จะไม่มีวันเหมือนเดิม การเริ่มต้นของชีวิต ‘อาวุโส’ ที่อาจจะต้องเจอกับเรื่องเลวร้ายอีกมากมาย ที่อาจจะได้เจอกับเรื่องราวความสำเร็จในชีวิตอีกครั้งหนึ่ง ไม่ว่าชีวิตต่อไปจะเป็นอย่างไร นี่คือหนึ่งในการเดินทางครั้งสำคัญของผม ผมจะจดจำเอาไว้ไปจนวันตายครับ
ทริปปั่นจักรยานจากหาดใหญ่สู่นครศรีธรรมราช เป็นทริปประจำปีของผมไปเสียแล้ว ด้วยระยะทางปั่นที่ไกลพอให้ได้รู้สึกสะใจ ได้เปลี่ยนที่นอน และใช้เวลาเพียงแค่ 3 วัน 2 คืน แต่ได้ระยะทางรวมไปกลับห่างจากบ้าน 600 กิโลเมตร ความรู้สึกว่าได้เปลี่ยนบรรยากาศผ่อนคลายมากมายล้นพ้นเลยทีเดียว – ครั้งนี้ผมเลือกแวะที่อำเภอเชียรใหญ่ ได้เข้าที่พักก่อนค่ำมืดที่ “บ้านไร่ชายเขา ฟาร์มเสตย์” ที่อำเภอเชียรใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช
ปัตตานีขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองพหุวัฒนธรรม มีหลากวัฒนธรรมรวมอยู่ในสังคมเดียวกัน ในช่วงเวลาต่างๆของปี จะมีงานประเพณีใหญ่ๆสำหรับแต่ละวัฒนธรรม ส่วนของวัฒนธรรมไทยจีน ประเพณีที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดสำหรับจังหวัดปัตตานี ก็คงจะเป็นเทศกาลสมโภชเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว ซึ่งจะเป็นเทศกาลที่เริ่มต้นงานที่บริเวณหน้าศาลเจ้าเล่งจูเกียง หรือที่เรียกติดปากกันว่า’ศาลเจ้าแม่ฯ’ ถนนที่อยู่ด้านหน้าศาลเจ้าแม่ฯนี่เอง เป็นพื้นที่ มี่จัดงานถนนคนเดิน ไชน่าทาวน์ปัตตานี
ผมร่วมกิจกรรมปั่นจักรยานทางไกลเป้าหมายอยู่ที่ คีรีวง เส้นทางปั่นจากอำเภอหาดใหญ่ มาทางเมืองสงขลา สู่อำเภอสะทิงพระ ระโนด หัวไทร ปากพนัง แล้วผ่านเมืองนครศรีธรรมราช ตามแผนที่วางเอาไว้ คือ กินข้าวเย็นที่เมืองนครศรีธรรมราช การเดินทางของผมก็สิ้นสุดลงเพราะหมดแรง ผมจึงตัดสินใจ หยุดการเดินทาง และนอนค้างคืนในเมืองนครศรีธรรมราช ที่ “The Old Time Nakhon Boutique Homestay” หรือที่มีชื่อภาษาไทยว่า “บ้านพักนิทาน นครศรีธรรมราช”