ในช่วงหลายปี ผมได้สังเกตเห็นผู้เล่นหลายต่อหลายคนที่พยายามฝึกซ้อมอย่างต่อเนื่อง แต่เป็นการฝึกซ้อมแบบผิด ๆ - แน่นอน รวมทั้งตัวผมเองด้วย ! - คนหลายต่อหลายคนที่ผมพูดถึงนี้ ฝึกหัดอย่างต่อเนื่อง ปีแล้วปีเล่า แต่ฝีมือก็ไม่ได้ดีขึ้นเลย นี่เป็นเรื่องที่โคตรปกติเลยนะ และที่โชคร้ายก็คือ พวกเขาเหล่านี้ไม่ได้สนใจที่จะพัฒนาฝีมือตัวเองจริง ๆ หรอก พวกเขาเอาแต่เล่นสนุก ฝึกซ้อมกันแบบผิด ๆ
มันไม่แฟร์เลย ทำไมคนอื่นเขาเก่งกันขนาดนั้น !! เสียใจด้วยที่ต้องเริ่มด้วยข่าวร้าย เว็บไซต์นี้ไม่สามารถบอกทางลัดที่จะทำให้มือใหม่ มือสมัครเล่น กลายเป็นนักกีฬามืออาชีพที่มีฝีมือระดับโลกได้ ใครที่บอกว่าคุณทำได้ มีทางลัด โกหกทั้งเพ! บันทึกนี้ผมเขียนขึ้นเพื่อกระตุ้นให้ตัวเองขยัน พยายามสนใจเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ฝึกฝนตัวเองอย่างต่อเนื่อง โดยคาดหวังผลลัพธ์ที่ตัวเองจะเก่งในเรื่องนั้นๆ ภายในเวลา 1 ปี
ต้นปี 63 ก่อนที่โรคระบาดโควิดจะหยุดทุก ๆ สิ่ง ผมได้ซื้อโต๊ะปิงปองมาวางไว้ที่บ้านพอดิบพอดี ลูกของผมจึงได้หัดเล่นปิงปอง จนเล่นเป็น และเล่นต่อเนื่องมาเรื่อย ๆ จนได้ไปแข่งขัน ประสบการณ์เกี่ยวกับการสอนให้ลูกได้เล่นปิงปอง และเกร็ดเล็กน้อยที่จะแชร์ให้อ่านกัน ตามบันทึกนี้เลยครับ
“เราได้รู้จักตัวเองมากขึ้น” เพื่อนคนหนึ่งที่ปั่นจักรยานทางไกลด้วยกัน อธิบายเอาไว้อย่างนี้, เขาเคยเปรียบกิจกรรมการปั่นจักรยานทางไกลของเขากับการทำธุรกิจ – จากกิจกรรมเดียวกัน แต่แตกต่างด้วยประสบการณ์ พื้นฐานของชีวิตที่ต่างกัน, ความพร้อม/ไม่พร้อม, มืออาชีพ/สมัครเล่น และอื่นๆ สิ่งที่แต่ละคนได้เรียนรู้ และถ่ายทอดออกมา ก็แตกต่างกันไป — สิ่งที่ผมได้เรียนรู้ เป็นบทเรียนเอาไว้สอนตัวเอง บันทึกไว้ได้ดังนี้