The Mundanity of Excellence – ความธรรมดาสามัญของความเป็นเลิศ

Dr. Daniel F.Chambliss เป็นนักวิจัยด้านสังคม ได้ทำงานวิจัยเป็นเวลาเกือบๆ 6 ปีทำการศึกษากลุ่มนักกีฬาว่ายน้ำ 100 คน ที่มีระดับความสามารถที่แตกต่างกัน เพื่อมองหาเหตุผลของความ’เป็นเลิศ’ของนักกีฬา โดยคำว่า’เป็นเลิศ’ ในความหมายของเขา คือ การที่นักกีฬาว่ายน้ำคงความสามารถในการทำผลงานได้ยอดเยี่ยมอย่างต่อเนื่อง

งานวิจัยของ Dr. Daniel F.Chambliss เกี่ยวกับความเป็นเลิศ ให้ข้อสรุปว่า

“ความจริงแล้ว ความสำเร็จที่น่าอัศจรรย์ที่สุดของเราเกิดจากการรวมตัวกันขององค์ประกอบต่างๆ มากมาย ซึ่งเมื่อมองในแง่หนึ่ง แต่ละองค์ประกอบล้วนเป็นสิ่งสามัญธรรมดา”

บทความหนึ่งเขียนสรุปงานตีพิมพ์ของ Dr. Daniel F.Chambliss เอาไว้ว่า

1.) ความเป็นเลิศไม่ใช่ผลผลิตของลักษณะเฉพาะตัวของคน

2.) ความเป็นเลิศไม่ใช่ผลลัพท์ของการเปลี่ยนแปลงนิสัยเชิงปริมาณ

3.) ความเป็นเลิศ คือการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพ ที่ไม่ได้เน้นเรื่องของปริมาณต่างหาก

4.) ความเป็นเลิศไม่ใช่ผลลัพท์ของ’พรสวรรค์’บางอย่างที่มีอยู่ภายในตัวของบุคคล

“อันที่จริงแล้ว ผลงานที่โดดเด่นนั้น เกิดจากทักษะหรือกิจกรรมเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นสิบ ๆ อย่าง โดยแต่ละอย่างเป็นสิ่งได้เรียนรู้หรือพบเจอโดยบังเอิญ แล้วเกิดการทำซ้ำ ๆ จนเป็นกิจวัตร การทำสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ ไม่ได้พิเศษหรือเหนือมนุษย์แต่อย่างใด การที่ทุกสิ่งอย่างเกิดขึ้นอย่างสม่ำเสมอและถูกต้องเหมาะสมต่างหากที่จะนำไปสู่ความเป็นเลิศ”

อ่านบทสรุปเกี่ยวกับหัวข้อนี้ได้ที่ –> https://polygyan.medium.com/the-mundanity-of-excellence-summary-2bcc16382053

บทความต้นทางของ Dr. Daniel F.Chambliss ที่ตีพิมพ์เมื่อปี 1989 –> https://academics.hamilton.edu/documents/themundanityofexcellence.pdf